میلاد دو نور مقدس : حضرت محمد مصطفی (ص) و امام جعفر صادق (ع) مبارک باد .
روز 17 ربیع الاول (بنابر نظر مشهور تاریخ نویسان) سالروز ولادت با سعادت نبی مکرم اسلام حضرت محمد(ص) و هم چنین میلاد فرخنده امام جعفر صادق (ع) است.
ربیع الاول، میلاد دو نور مقدس
روز 17 ربیع الاول بنابر نظر مشهور تاریخ نویسان سالروز ولادت با سعادت نبی مکرم اسلام حضرت محمد (ص) و هم چنین میلاد فرخنده امام جعفر صادق (ع) است.حضرت پیامبر گرامی اسلام (صلّی الله علیه و آله و سلّم(
عموم سیره نویسان اتفاق دارند که تولد آن حضرت در عام الفیل، و در سال 570 میلادی بوده است. آن حضرت در سن 25 سالگی ازدواج نمودند و ثمره این ازدواجشان این بود که ایشان صاحب شش فرزند شدند که دو فرزند پسر ایشان پیش از بعثت بدرود حیات گفتند ولی دختران که عبارت بودند از: 1ـ رقیه، 2ـ زینب، 3ـ ام کلثوم، 4ـ حضرت فاطمه سلام الله علیها، دوران نبوت آن حضرت را درک کردند.
ندای آسمانی در هنگام ولادت پیامبر اکرم(ص)
امام صادق علیه السلام ماجرای ولادت پیامبر اکرم(ص) را از زبان آمنه چنین نقل می‌فرماید: به خدا سوگند، فرزندم با دستان خود بر زمین فرود آمد. آن‌گاه سر به سوی آسمان بلند کرد و به آن نگریست. نوری از من ساطع شده بود که همه چیز در پرتوش نورانی بود. شنیدم که منادی صدا زد: « تو بزرگترین مرد جهان را به دنیا آوردی» و نیز نقل کردهاند: آمنه صدایی شنید که میگفت: « تو باردار بزرگ این امت هستی. پس وقتی فرزندت متولد می‌شود بگو: « اعیذه بالواحد شرّ کل حاسد »؛ او را از گزند همه حسودها به خدای یگانه می‌سپارم . سپس او را محمد نام بگذار »
خصوصیات اخلاقی پیامبر اکرم (ص)
با جستجو در زندگی بزرگان و دقت و تأمل در حالات روحی آنها می‌توان به کمالات و خصال برجسته آنها پی برده و آنها را بیشتر شناخت. از این بالاتر با نگاهی به مراحل مختلف زندگی پیامبر بزرگ اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) علاوه بر این که با خصوصیات اخلاقی ایشان آشنا می‌شویم؛ از ایشان به عنوان یک نمونه برتر و یک انسان کامل سرمشق و الگو می‌گیریم. خلاصه زندگی چهل ساله پیش از بعثت ایشان را عفت و پاکدامنی، امانت و صداقت، راستی و درستی، احسان و نیکی به بینوایان و زیردستان، تنفر از پلیدیهای اخلاقی حاکم بر روزگار و بتان و بت‌پرستان تشکیل می‌دهد. اخلاق پسندیده و رفتار جوانمردانه و نیکویی که در پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) دیده می‌شد و همگان را به ستایش و احترام وامی‌داشت، سبب گردید تا خداوند در قرآن ایشان را ستایش کرده و ایشان را صاحب خلق عظیم بداند. رسول خدا از همان ابتدای جوانی در میان مردم به لقب «امین» مشهور گشته و مردم اموال خویش را نزد ایشان به امانت می‌گذاشتند.
حتی هنگامی که حضرتش تصمیم به مهاجرت از مکه به مدینه گرفتند، با این که جو دشمنی با ایشان، بر مردم شهر حکومت داشت، هیچ کس در امانتداری و جوانمردی ایشان تردید نداشته و همگان، باز چون دوران قبل از بعثت اموال و اشیاء گرانبهای خویش را نزد ایشان به ودیعه می‌نهادند، لذا پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حضرت علی (علیه السلام) را جهت پرداخت بدهی‌ها و تحویل اماناتی که از مردم نزد ایشان بود، تعیین فرمودند. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) هرگز با مردم مکه و بزم‌های شبانه و عیش و نوش‌های آنها همراه نبوده و از وضع موجود رنج می‌بردند، از این رو گاهی مدتها به کوه حرا می‌رفتند و در آنجا تفکر و عبادت می‌پرداختند. رسول خدا همواره هنگام غذا خوردن نام خدا را به زبان جاری می‌نمودند و از گوشتهایی که به طور نامشروع ذبح شده بود خودداری می‌کردند. ایشان مانند سایر انبیاء قسمتی از دوران نوجوانی خویش را به شبانی می‌پرداختند. پیامبران با این شغل بیشتر از فساد و پلیدی جامعه زمان خود دور شده و صبوری و تحمل و مهربانی را تجربه می‌کردند و سرانجام با دیدن آثار نظم و قدرت خداوند در طبیعت به آخرین درجات یقین و ایمان می‌رسیدند. در دوران جوانی نیز همانطور که در قسمت "ازدواج پیامبر" نیز به آن اشاره شده ایشان برای مدتی به تجارت پرداخته‌اند، که همانطورکه گفته شد، رفتار و اخلاق و جوانمردی رسول خدا در این دوران باعث شیفتگی حضرت خدیجه نسبت به ایشان و سرانجام پیشنهاد ازدواج با آن حضرت شد.
حضرت امام صادق (علیه السلام(
امام صادق (ع) کنیه اش ابوعبدالله است. تولد آن حضرت بنا به روایت شیخ مفید در کتاب الارشاد در سال 83 و در مدینه واقع گشته است. لقب آن حضرت، «صادق» بود و کسی از ایشان جز سخن حق نشنیده بود. امام صادق (ع) 12 سال در کنار جد بزرگوارش، امام زین العابدین (ع) و 19 سال بعد از رحلت آن حضرت با پدر گرامیش امام محمد باقر (ع) به سر برد و بعد از رحلت ایشان مدت 34 سال امامت مسلمانان را عهده دار بود. آن حضرت ده فرزند داشت که عبارت بودند از: 1ـ اسماعیل، 2ـ عبدالله، 3ـ امّ فروه که مادر ایشان فاطمه دختر حسین بن علی بن حسین (علیهم السلام) بود. 4ـ امام کاظم (ع)، 5ـ اسحاق، 6ـ محمد، 7ـ عباس، 8 ـ علی، 9ـ اسماء، 10ـ فاطمه، که این ده فرزند از مادران مختلف بودند. فقه شیعه امامیه را فقه جعفری می نامند؛ زیرا عمده احکام فقه شیعه امامیه از آن حضرت است. اصحاب حدیث اسامی راویان ثقه ای را که از او روایت کرده اند را بالغ بر 400 شخص می دانسته اند. فقهایی مشهوری مانند ابوحنیفه و مالک بن انس و اوزاعی و محدثان بزرگی هم چون سفیان ثوری و سلیمان بن مهران از شاگردان حضرت بودند.
1- مرحوم قطب الدّین راوندى روایت کرده است : روزى از امام جعفر صادق علیه السلام سؤ ال کردند: روزگار خود را چگونه سپرى مى فرمائى ؟ حضرت در جواب فرمود: عمر خویش را بر چهار پایه و رکن اساسى سپرى مى نمایم :
مى دانم آنچه که روزى براى من مقدّر شده است ، به من خواهد رسید و نصیب دیگرى نمى گردد. مى دانم داراى وظائف و مسئولیّت هائى هستم ، که غیر از خودم کسى توان انجام آن ها را ندارد. مى دانم مرا مرگ در مى یابد و ناگهان بدون خبر قبلى مرا مى رباید؛ پس باید هر لحظه آماده مرگ باشم . و مى دانم خداى متعال بر تمام امور و حالات من آگاه و شاهد است و باید مواظب اعمال و حرکات خود باشم
2- در روایات متعدّدى وارد شده است :هرگاه که امام جعفر صادق علیه السلام در باغستان و مزرعه ، بیل در دست داشته و مشغول کشاورزى و کارگرى مى بود؛ و اصحاب و دوستان ، حضرت را با آن حالت مشاهده مى کردند، عرضه مى داشتند: یاابن رسول اللّه ! چرا در این موقعیت خود را به زحمت انداخته اید؟!اجازه فرمائید تا ما کمک کنیم و شما استراحت نمائید؟ حضرت در جواب مى فرمود: مرا به حال خود وا گذارید، من علاقه مندم که خداوند مرا در حالتى مشاهده نماید که با دست خود زحمت مى کشم و کار مى کنم و جسم خود را براى بدست آوردن روزى حلال به زحمت و مشقّت انداخته ام
3- بعضى از بزرگان همانند مرحوم إ ربلى حکایت کرده اند: روزى مگسى بر صورت منصور دوانیقى نشست و منصور با دست خود آن را دور ساخت ، مگس بار دیگر برگشت و بر همان جاى اوّل نشست و باز منصور آن را دور کرد.
و این کار چند مرتبه تکرار شد تا آن که منصور به خشم آمد، در همان حال ، امام جعفر صادق علیه السلام وارد شد.
منصور گفت : یاابن رسول اللّه ! خداوند متعال براى چه مگس را آفریده است ؟ حضرت در پاسخ فرمود: براى آن که به وسیله آن ، جبّاران را ذلیل و متواضع گرداند
4- مرحوم نراقى در کتاب ارزشمند خود آورده است :شخصى نزد امام جعفر صادق علیه السلام حضور یافت ؛ و عرضه داشت : یاابن رسول اللّه ! پدرم پیر و ضعیف گشته است به طورى که همانند بچّه کوچک باید در خدمت او باشم ؛ و نیز او را براى قضاء حاجت بغل مى کنم .حضرت فرمود: چنانچه توان داشته باشى باید این کار را ادامه دهى ؛ و نیز باید با کمال ملاطفت و مهربانى برایش لقمه بگیرى و دهانش بگذارى . و انجام این امور فرداى قیامت ، راه ورود به بهشت را برایت آسان مى گرداند
5- صفوان جمّال حکایت می کند: روزى در خدمت آن حضرت بودم ، که فرمود: اى صفوان ! آیا تعداد سفیران و پیامبرانى را که خداوند متعال براى هدایت بندگان ؛ مبعوث گردانیده است ، مى دانى ؟ عرض کردم : خیر، نمى دانم .امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند یک صد و بیست و چهار هزار پیغمبر بر انگیخت و به همان تعداد نیز وصىّ و جانشین منصوب و معرّفى کرده ، که تمامى آن ها اهل صدق حدیث و اداى امانت و زاهد در امور دنیا بوده اند.
سپس حضرت در ادامه فرمایش خود افزود: خداوند متعال پیغمبرى بهتر و با فضیلت تر از حضرت محمّد مصطفى صلى الله علیه و آله نفرستاد. و نیز جانشینى بهتر و با فضیلت تر از جانشین آن بزرگوار یعنى ؛ حضرت امیرالمؤ منین امام علىّ بن ابى طالب علیه السلام معرّفى نکرده است .
....